สรุปเนื้อเรื่อง
ที่มาของสํานวน คนในสมัยก่อนอธิบายว่า คนหนึ่งเอาสองมือรองน้ำมากิน มากิน อีกคนหนึ่งรอหิวไม่ไหวเลยเอาปากเข้าไปรองน้ำที่ไหลลงมาข้อศอก ของคนกอบน้ำกินนั้นเพราะรอหิวไม่ทันใจ
ตอบกลับ อิจิกะ อายะโมริ : 1.โค่นกล้วยอย่าไว้หน่อ”
ตอบกลับ รินะ รุกะวะ: 这部《ด บอล เมื่อ คืน》“อย่ามาปากหวานกับคนแก่เลยค่ะ ถ้าคิดถึงทําไมไม่กลับมาบ้านบ้างล่ะคะ”แม่นมผู้โอบอ้อมตีเบาๆ ลงไปที่ท่อนแขนแข็งแรงของชายหนุ่มเพื่อลงโทษเด็กเกเรที่ไม่รู้จักกลับบ้านกลับช่อง ไม่รู้เมื่อคืนฝนตกไปกี่ห่า คุณไนท์ถึงกลับมานอนบ้านได้
ตอบกลับ ยูมะ มิยะซากิ : “ช่างเถอะ พี่ลืมไปว่าเราสองคนไม่เหมือนผัวเมียคู่อื่น ขึ้นรถ。